Morgen is alles anders / Tomorrow everything is different
Videokunst-installatie van Robin Weijers
Firma van Drie, pand Roodbol, Achter de kerk 13, Gouda
Te zien van 24 augustus t/m 18 september:
iedere woensdag t/m zondag van 12.00 uur – 17.00 uur
De titel van de totaal installatie “Morgen is alles anders” kan zowel duiden op een dystopische voorspelling als een nieuwe kijk op de toekomst voor aarde en mens.
Vanuit de persoonlijke worsteling van de kunstenaar met wat er vandaag de dag om ons heen gebeurt, is dit werk ontstaan. Het is een eerste aanzet om visueel te onderzoeken wat (on)omkeerbaarheid betekent. Het is een experimentele reflectie in ontwikkeling, waarbij diverse ecologische knelpunten en kantelpunten getoond, geraakt en poëtisch beschreven worden.
De kunstenaar draagt na 15 jaar de verzorging van zijn Ficus benjamina over aan het publiek van de expositie. Enkel de aanwijzing “verzorg mij a.u.b.” en een gieter met water zijn de gegeven aanwijzingen. De kunstenaar is benieuwd hoe het de plant – die symbool staat voor de aarde – verder zal vergaan. Dragen wij allen zorg en hoe doen wij dat dan?
Hoofdwerk van de installatie is een 10 minuten durende videofilm die als collage gemonteerd is. In het begin gaan we op een soort lopende band een moderne fabriek binnen. Aan het einde komt de laatste graspol de fabriek weer uit. Kan deze fabriek nog iets anders maken of produceren dan er nu gebeurt?
Even later schuiven wij een donkere lichtgevende natuurscène binnen. Mensen worden vergeleken met klaprozen levend op verarmde grond, waar we schijnbaar “onvoldoende bang zijn om geplukt te worden”. De (brand)netel wordt gevraagd om antwoord, maar die blijft achterwege.
Speciale uitgave met video-stills en teksten (12 pagina’s) bij de tentoonstelling
Bij binnenkomst van de ruimte zien we al het continu repeterende videowerk “Irreversible – machine versus man“. Het is een, in animatiestijl, kort filmpje waarin een wijzer van links naar rechts 180 graden maakt. Als de wijzer geland is, begint een hand aan een klein hendeltje te draaien waarmee de wijzer langzamerhand weer teruggezet kan worden. Echter, de machinemotor neemt de boel plots weer over voordat de hand zijn tegengesteld doel heeft bereikt.
Ook in de hoofdfilm zien we een technisch artefact, het blijkt een oude grote ventilator te zijn, die visueel voor- en achteruit schijnt te lopen. Het filmpje wordt twee keer vertoond, de eerste keer sec. De tweede keer lijkt een grijsblauw wolkenbeeld in de ventilator mogelijk op de klimaatverandering te duiden. Het deelwerk heet “Of On Omkeerbaar“.
Deze oude ventilator staat ook fysiek in de ruimte en slaat op onverwachte momenten aan. Tevens gebruikt de kunstenaar dit object, ingebouwd in drie plexiglas platen, als projectiescherm met onverwachte visuele deconstructies als resultaat.
Verder zien we in de ruimte een scheef geprojecteerde videofilm genaamd “organische architectuur“. Hier wordt gespeeld met door de kunstenaar gemaakte beelden van een kleine ruïne aan de Schotse kust. In half-live en half-animatie stijl worden constructies gemaakt die eens zouden hebben kunnen bestaan of mogelijk hier nog kunnen verrijzen. Het water op de achtergrond was destijds de reden dat dit vergane kusthuis niet meer bestaat. De enige continue constante is de felle wind door het helmgras en andere kruiden, die deel van de organische vormgeving zijn.
De totaalinstallatie en deze bijbehorende webpagina zijn een “work in progress” waar ieder keer nieuwe inzichten aan worden toegevoegd.
Op zaterdag 27 augustus was er een eerste artist talk onder leiding van Henri Boere.
“Een bijzondere en fijngevoelige expositie die je gezien moet hebben”
aldus een bezoeker tijdens de opening op 27 augustus
“We hebben het zwaar, de aarde en wij! Maar ook die plant, ik hoop dat die het redt!
aldus een bezorgde vrijwilliger van de Firma van Drie
“Ik denk dat we voor het echte lange-termijn denken, dat we de mens niet langer centraal blijven stellen, maar dat er meer aandacht nodig is voor de omgeving.”
“Door die versnelling om ons heen zijn we extreem gefocust op onszelf, terwijl er zoveel verschillende tijdpercepties in de natuur zijn en wij op één manier de tijd ervaren, terwijl een mier, of een boom een heel andere (tijd)schaal met zich meebrengt.”
“Een hoopgevend concept is dat van het Symbiosceen, gemunt door milieukundig-filosoof Glenn Albrecht, dat het antropoceen kan vervangen: het proces van symbiose en samenwerking in plaats van een systeem van productie en alles dat voor ons moet werken.”
“Dat we ons veel bewuster moeten worden wat de grondstoffen de aarde kosten, zouden we dat niet moeten berekenen in bijvoorbeeld Aardlingen, een soort eco-muntstelsel dat samen met de Euro’s voor ieder product en dienst wordt afgerekend.“
“Misschien ontstaat hier wel een nieuwe speculatieve film”.
Quotes uit het inspirerende kringgesprek tijdens de artist talk op 27 augustus
Urgent!! Zo dicht onder de huid dat het bijna pijn doet! Zo blij en triest tegelijk
You are so right: there is no planet B. Thank you for the efforts to make this clear!
We gingen hier zitten en er ontstond zo’n mooi verhaal en ons gesprek erna, daar doe je het toch voor.
Verrast en gebiologeerd gekeken: ik bleef hangen in de prachtige beelden die zo raken!
Enkele bezoekersreacties
